تفاوت رنگ ترافیکی تک جزیی و دو جزیی

تفاوت رنگ ترافیکی تک جزیی و دو جزیی – رنگ های ترافیکی یکی از مهم ترین مواردی هستند که تامین امینبت جاده ها نقش دارند. رنگ های ترافیکی از نظر اجزای به کار رفته در آن در دو دسته تک جزئی و دو جزئی دسته بندی میشوند.  مقاومت بالا در برابر سایش و فرسایش،  مقاومت در برابر اشعه UV، خشک شدن سریع، مناسببودن برای کشیدن خطوط جاده ها و علائم ترافیکی، مقاومت در برابر شستشو، دوام بالا از شباهت های رنگ های ترافیکی تک جزیی و دو جزیی هستند. شب تاب بودن رنگ های ترافیکی ازاهمیت بالایی برخوردار است. در واقع همه رنگهای ترافیکی باید حالت شب تاب داشتهباشند تا با نور چراغ خودرو ها مشخص شوند. همچنین در طول روز نباید نور خورشید را منعکس کنند و مانع دید مناسب شوند.

رنگ ترافیکی تک جزیی

رنگ تک جزئی ترافیکی بر پایه رزین های آلکید و آلکید اصلاح شده تولید میشوند که دارای یک جزء هستند. ممکن است این رنگ ها ممکن است از کلرکائوچو و اکریلیک های معمولی تولید شوند. این رنگ ها  پایه آب و حلال هستند که نوع پایه آب آن به دلیل سازگاری با محیط زیست و زود تر خشک شدن کاربرد بیشتری دارند.

کاربرد های رنگ ترافیکی تک جزیی

• خط کشی جاده ها
• تعیین محل ایستگاه های اتوبوس
• ترسیم علائم ترافیکی

رنگ های ترافیکی تک جزیی در خیابان های شهری که حجم تردد ماشین ها زیاد است و برای سطوح آسفالتی با دانه بندی درشت بسیار مناسب است. رنگ های ترافیکی پایه حلال را میتوان برای سطوح آسفالتی با ضخامت کمتر از 700 میکرون استفاده کرد. یکی دیگر از کاربردهای رنگ های ترافیکی تک جزیی برای ایجاد علائم ترافیکی بر روی دیوارها و سازه ای بتنی است. رنگ های تک جزیی پایه آب با توجه به خشک شدن سریع برای چنین کاربردهایی تولید میشود. با توجه به اینکه این علائم باید هر چند وقت یک بار مجددا انجام شوند در صورت استفاده از رنگ پایه آب کار سریع تر انجام میشود و اختلالی در تردد ایجاد نمیشود.

رنگ ترافیکی دو جزیی

رنگ های ترافیکی دوجزیی از دو جز اصلی رزین و سخت کننده( هاردنر) تولید میشوند. این رنگ ها بر پایه رزین اکریلیک دوجزئی ترموپلاست است که قبل از استفاده با جزء دیگر ترکیب میشود. از ویژگی های رنگ های دوجزئی انعطاف پذیری بالا و مقاومت کم نظیر را میتوان نام برد. رنگ دوجزئی از انواع رنگ های ترافیکی سرد محسوب میشود و قابلیت اجرا در ضخامت های بالا و استفاده به عنوان هشدار دهنده را دارد. مزیت این رنگ ها این است که دارای چسبندگی بسیار زیاد هستند و به خوبی روی آسفالت و بتن اجرا می شوند. به همین دلیل به خورد جاده رفته و در صورت بالا رفتن تردد افراد و خودروها پاک نمیشوند و آسیب نمی بینند. چسبندگی بالا باعث افزایش مقاومت در برابر فشار های مکانیکی میشود و وزن وسایل باری یا آسیب های ناشی از خط ترمز با رد روغن را به خوبی تحمل میکند.

کاربردهای رنگ ترافیکی دو جزیی

• خط کشی جاده های برون شهری
• خط کشی معابر پیاده
• رنگ آمیزی استخر

اصلی ترین کاربرد رنگ های ترافیک دو جزیی خط کشی ممتد و منقطع در جاده خای برون شهری است . این رنگها به دلیل مقاومت فرسایش بالایی که دارند وزن خودرو های سنگین را تحمل می کنند و دیرتر کمرنگ و خراب می شوند. رنگ های ترافیکی دوجزیی بر روی آسفالت با ضخامت 4 میلی متر قابل اجرا هستند. در حاشیه خیابان ها، مسیر تردد اتوبوس های شهری و دیگر قسمت های خیابان های درون و برون شهری که ضخامت بیشتری دارند، این رنگ ها استفاده میشوند. این رنگ های دو جزیی حتی برای رنگ آمیزی استخر بسیار کاربردی هستند، این رنجگ ها بر روی سطوحی که کمی رطوبت دارند نیز قابل اجرا می باشند. همچنین قرار گرفتن در معرض آب و رطوبت دائم باعث خرابی و یا از بین رفتن آنها نمی شود.

تفاوت های رنگ ترافیکی تک جزیی و دو جزیی

تفاوت در ترکیبات تشکیل دهنده

اصلی ترین فرق این رنگ ها در نوع ترکیبات آنهاست. در رنگ های تک جزیی تنها از رزین استفاه میشود ولی در رنگ های دو جزیی علاوه بر رزین، عامل پخت(سخت کننده) نیز استفاده می شود.

دستگاه ها و نحوه پاشش رنگ

نوع دستگاه ها و نحوه پاشش رنگ های ترافیکی تک جزیی و دو جزیی متفاوت هستند. رنگ های تک جزیی قبل از ورو به به دستگاه با حلال ترکیب مشود تا به غلظت مورد نظر برسد. شدت پاشش رنگ باید متناسب با آن تنظیم شود تا خط کشی به درستی انجام شود و رنگ ها بر روی سطح خیابان ها پخش نشود. دستگاه های رنگ های ترافیکی دو جزیی دارای دو ورودی مجزا هستند که ترکیب اجزای آن ها درون دستگاه انجام میشود.

نیاز به حلال رنگ های تک جزیی

از مهم ترین تفاوت های میان رنگ ترافیکی تک جزیی و دو جزیی نیاز به حلال بودن  رنگ های ترافیکی تک جزیی است. این رنگ ها با استفاده از آب و یا حلال مخصوص رنگهای ترافیکی رقیق میشوند. رنگ های دو جزیی با تنظیم مقدار اجزا به غلظت مورد نظر میرسند و نیازی به حلال ندارند.

حلال های مورد استفاده ی رنگ های ترافیکی تک جزیی اغلب شیمیایی هستند به همین دلیل باعث تخریب محیط زیست می شوند. البتهاگر پایه آب باشند این مشکلات را ایجاد نمی کنند.

مقاومت بیشتر رنگ های دو جزیی

مقاومت زیاد رنگ های ترافیکی دوجزئی در برابر سایش و چسبندگی بالای آنها باعث شده از این رنگ ها در جاده ای برون شهری و مسیرهایی که ماشین های سنگین باری و مسافری تردد دارند استفاده شود. رنگ های ترافیکی تک جزئی بیشتر برای خط کشی های شهری و مسیرهای که خودرو های سواری در حرکت هستند استفاده میشود.